Ons Corona-dagboek maand 2

Zaterdag was het exact 2 maand geleden dat de scholen sloten. Dat we in lock down gingen.
Vandaag (en hier en daar vrijdag reeds) mogen sommige kinderen na 2 maand terug naar school. Weliswaar onder volledig andere omstandigheden.

Bij ons thuis houdt dit in dat Mille terug 3 dagen per week gestart is in de crèche. Luiz zit in de derde kleuterklas en is dus nog thuis.
Mille geniet er van om terug bij “de vriendjes” te kunnen zijn. Hierdoor kwamen bij Luiz de vragen naar school en zijn vriendjes ook naar boven. Het is confronterend en lastig om hem niks van perspectief te kunnen geven. “Ik weet het niet” is een antwoord dat ik dezer dagen vaak moet geven. Meestal gevolgd door de vraag “komt dat ook door het Corona-virus mama?” – “Ja”. Waarna hij zegt; ok. En verder speelt, ravot of een filmpje gaat kijken.

De aanpassingskracht, veerkracht en verbeeldingskracht die de kinderen hier al getoond hebben vind ik geweldig om te zien. Ja, het is soms lastig; maar er zit ook veel schoonheid in deze periode.

Ook in de tweede maand van de lock down legde ik onze slices of life vast. Geniet hieronder mee van het filmpje. Bij het bekijken van het filmpje gaf Luiz soms aan “amai, dat is écht al lang geleden”. Ook ik had hier en daar hetzelfde gevoel. We herbeken ook nog eens het filmpje van de eerste maand in lock down; nòg langer geleden.

Het is “maar” 2 maand en het lijkt soms zo ver weg.
De tuin ging van winterlook naar lente, de haren werden langer, sommige kleertjes zijn  ondertussen te klein voor de kindjes, bepaald speelgoed komt vaak terug in de beelden.
Ik ben zo blij dat ik deze momenten en deze periode heb vastgelegd voor ons als gezin. Nu ik terug meer buitenshuis mag fotograferen zal de intensiteit waarmee ik thuis fotografeer zeker verminderen. Toch is het vastleggen van ons gezin één van de zaken die ik wil behouden in het post-corona-tijdperk, want ik vind dit zo waardevol!